Hier is hij/zij dan: Cisse

Mijn Cisse werd een Ciska. Toen ik het patroon kreeg, zat ik toch even met de handen in het haar. Broeken maken, dat is nu niet echt een van mijn specialiteiten.


Na veel gepieker, besliste ik om een meisjesversie te maken, in mooie pastelkleuren.
Bij het patroon van Cisse zit de optie om er een short van te maken, wat ik dan ook deed.


Ik verwerkte alle opties in de short.
Cisse heeft veel zakken, waarvan 2 schuine zakken, 1 onzichtbare met een blinde rits in de zijnaad en 1tje tussen de achterpas en het achterpand van de broek.


Mamamasha werkte de steekzakjes af met een paspelbandje. Ik werkte af met dubbele paspelband voor de eerste zak en een geschulpte rand voor de tweede zak. Ik werkte hiervoor met voile van Cloud9 en koraalkleurig katoen. De zakjes naaide ik in mekaar met een engelse naad of ik boorde ze om met bias voor een mooiere afwerking.

De dubbele paspelband liet ik doorlopen in het achterpand. Het is witte en wit-zwart gestreepte paspel die ik op mekaar stikte.


In het achterpand zit een zakje met een lusje met een afronding in plaats van de pijlvorm bij mamamasha. Het lusje is ook weer in de Cloud9 voile.

Voor de tailleband koos ik voor de open tailleband met de gulp met rits. Om het evenwicht wat in de broek te houden behield ik de jongensoverslag (die ik trouwens bij al mijn eigen broeken ook zo terugvind) zodat het strikje aan de kant van de short komt waar niet zoveel te beleven valt :-). De tailleband sluit met 2 kamsnaps. Vanachter werd er knoopsgatenelastiek voorzien.

Ik kortte de short ook wat in, voor een meisje vind ik dat mooier. Ik werkte hiervoor met een overslag die omhoog gehouden wordt met een ophanglusje en een kamsnap.

We kregen het patroon enkel in maat 122 en zo een model heb ik niet in huis. Het lieve dochtertje van een collega wou graag model staan. De lengte is goed voor haar, maar de broek is toch wat te breed en ik zou voor haar eerder een maatje kleiner maken. Ik zag dat Mamamasha ondertussen wat smallere pijpen voorzag, dat gaat beter zijn.




Het was een heftige week. Het patroon aankrijgen, stoffen kiezen, naaien (en veel tornen), twijfelen, opnieuw beginnen,... .

Ik ben erg benieuwd naar wat Esther en Sara er van gemaakt hebben!